جنگهای فرهنگی و مذهبی که غربیها راه اندازی میکنند همه سر زنان هستند
سؤال این است: آیا جنگهایی که غربیها به نام دین٬ مذهب٬ فرهنگ٬ وایدِئولوژی راه میاَندازند واقعاً به همین دلایل هستند یا خیر؟ جنگهایی که مردانِ غربی در دههٔ اخیر در خاورمیانه راه انداختند همه به نام مبارزه با تروریست توجیف شدند. از طرفی دیگر٬ برخی از مردان غربی که از این جنگها حمایت کردند به نامِ مذهب حمایت خود را در اختیار مقامات قرار دادند. در واقع٬ خیلی از کشمکشها بین جوامع غربی و جوامع خاور میانه به نام اختلافات مذهبی بر پا میشوند. حتّی مبارزه با تروریست هم تعداد زیادی ارکان مذهبی داشته و دارد. این قانع-کننده به نظر میرسد؛ در کل٬ مردم غربی نامسلمان هستند. در امریکا٬ اکثر جمعیت مسیحی٬ و عدّهٔ اقلیتی هم جهود هستند. عقلانی به نظر میرسد که این جنگها سَرِ مذهب باشند. ولی٬ چنین برداشتی فقط از دیدِ یک فردِ ظاهربین امکان-پذیر است. اگر رفتار عوامل غربی و نحوهٔ بر پا کردن این جنگها را زیر ذرّه-بین بگیریم٬ حقایق دیگری آشکار میشوند.
پس از مشاهدهٔ نزدیکتر٬ به این نتیجه خواهیم رسید که آنچه که عوامل غربی "مردم غرب" مینامند٬ در واقع از همهٔ دسته ها و گروههای غربی نیستند. افرادی که پیشنهاد بر پا کردن این جنگها را میدهند٬ این جنگها را برنامه ریزی و نقشه کشی میکنند٬ مشتاقانه از این جنگها حمایت میکنند٬ و در این جنگها شرکت میکنند٬ فقط مردان غربی هستند٬ نه زنان.
زنان غربی نقشِ خاصّی در این جنگها بازی نمیکنند. در موارد کمی پیش آمده است که از خانمها به عنوان سخنران استفاده کرده اند؛ به عدّهٔ کمی از خانمها هم نقشهای جنبی داده شده است. ولی٬ این خانمها عدّهٔ اقلیّتی را تشکیل میدهند و معمولاً به دلیل ناچاری و نیازهای مالی و غیره حاضر به همکاری شده اند. خانمهای غربی هیچوقت به خاطرِ خودِ جنگ وارد برنامه های سیاسی و نظامی نمیشوند. همیشه نیازهای دیگر است که خانمهای غربی را وادار به همکاری میکند - و این خانمها عدّهٔ کمی هستند. افرادی که با اشتیاق کامل از این جنگها حمایت میکننند همه مردان هستند٬ نه زنان.
از طرفی دیگر٬ مشاهده شده است که آنچه که عوامل غربی ملل خاورمیانه - یا القاعده٬ طالبان٬ بسیجی ها٬ آخوندها٬ یا هر چیز دیگری ـ مینامند فقط مردانشان هستند٬ نه زنانشان. اگر یک جامعهٔ غربی به یک جامعهٔ خاورمیانه ای حمله وَر شده است٬ فقط مردان آن جامعه مورد هدف قرار گرفته اند٬ نه زنانشان. من تا کنون نشنیده ام که زنی از خاور میانه توسّط عوامل غربی کشته شده باشد. اگر خانمی کشته شده باشد٬ احتمالاً خانم مُسِنی بوده و یا خیلی بدترکیب بوده است. تا حالا شنیده نشده است که در جنگهای خاورمیانه دختر جوان و خوشگلی توسّط عوامل غربی کشته شده باشد. اگر چنین اتّفاقی افتاده باشد٬ مورد جدایی بوده و زیاد تکرار نشده است. چرا؟ برای اینکه کشتن زنان تمام زحمات مردان غربی را هدر میدهد. اگر جنگ به دلیل تفاوتات مذهبی٬ فرهنگی٬ و یا ایدئولوژی بر پا شده باشد٬ زنان و دختران هم بایستی در کنار مردان مورد هدف قرار بگیرند. اگر اختلافات سر دین و مذهب باشد٬ نباید بین زن و مرد تبعیض قائل شوند. ولی٬ در حقیقت٬ فقط مردان مورد هدف قرار میگیرند.
پس٬ حالتِ واقعیِ این جنگها از این قرار است: مردان غربی بر علیه مردان خاور میانه جنگ بر پا میکنند. جنگ با مردان است٬ نه با زنان. البتّه٬ همانطور که من در مقالات دیگر توضیح دادم٬ همهٔ فشارهایی که مردان غربی بر جوامع خاورمیانه وارد میکنند سر زنان خاورمیانه میباشند. به همین دلیل٬ با اینکه زنان در رزم مورد هدف قرار نمیگیرند٬ به نوعهای دیگری مورد هدف قرار خواهند گرفت. برای مثال٬ اگر ارزشهای فرهنگی و یا فعّالیتهای مذهبیِ خانمی مانع روابط جنسیِ او با یک مرد غربی بشود٬ آن وقت٬ مردان غربی بر صدد بر خواهند آمد که یا جلوی فعّالیتهای مذهبی او را بگیرند٬ و یا آن ارزشهای فرهنگی را از بین ببرند. ولی٬ در کُل٬ اکثر فشارهای مردان غربی بر علیه مردانِ خاورمیانه است.
مزاحمتهایی که مردان غربی بر فعّالیتهای مذهبی مردان خاورمیانه ایجاد میکنند یکی از نکاتِ اساسی است که ارزش تجزیه و تحلیل دارد. مزاحم فعّالیتهای مذهبی مردان خاورمیانه شدن یکی از روال معمول در این جنگها است. وقت نماز مزاحم دُعا شدن٬ گردهمایی ها و جلسات را به هم زدن٬ کتابها و متون مذهبی را توقیف کردن و سوزاندن٬ و جلوگیری از تولید فیلمهای مذهبی٬ مقالات٬ و برنامه های آ‌موزشی مذهبی از جمله اذیّتهای رایج در کشمکشهایی است که مردان غربی بر علیه مردان خاورمیانه بر پا میکنند.
نکتهٔ قابل ملاحضهٔ دیگر این است که مردان غربی چنین مزاحمتهایی را فقط برای مردان مذهبی ایجاد میکنند٬ نه برای مردانی که اعتقادشان ضعیف باشد یا اصلاً ایمان نداشته باشند. اگر واقعاً همانطور که غربیها ادّعا میکنند جنگشان به دلیل دین و مذهب میبود٬ یایستی به مردانی که اعتقادی ندارند فشار بیشتری میآوردند. قاعدتاً٬ تبدیل کردن مردانی که ایمان قوی ندارند خیلی راحتتر است. مردی که اعتقادش ضعیف باشد٬ احتمالاً٬ به خاطر پول٬ مسکن٬ کار٬ و یا امتیازات دیگر به آن گروه مذهبی پیوسته است - نه با خاطر عقاید و اعتقادات. این امتیازات را مردان غربی هم میتوانند به این نوع افراد بدهند و آنان را تبدیل کنند. در هر صورت٬ تبدیل کردن مردی که ایمان قوی ندارد خیلی راحتتر از تبدیل کردن مردی است که از ایمان قوی برخوردار است. به علاوه٬ تبدیل کردن مردم نه-چندان-مذهبی در اوّلِ جنگ تعداد افراد دشمن را هم کاهش میدهد و باعث میشود که در زمان مقابله با دشمن واقعی با تعداد کمتری رو-در-رو شوند.
اطلاعاتی که به دست ما رسیده است مبنی بر این است که همهٔ مردانی که در جنگهای مذهبی غربیها مورد هدف قرار میگیرند از آن دسته مردانی هستند که حتّی اگر جانشان هم در خطر باشد٬ تبدیل نخواهند شد. عوامل غربی با در دست داشتن اطلاعات دقیق که این افراد به هیچ وجه تبدیل نخواهند شد مزاحم فعّالیتهای مذهبی آنان میشوند. از دیدِ دین و مذهب٬ چنین مزاحمتهایی بیهوده به نظر میرسند.
ولی از دید مردان غربی چنین مزاحمتهایی بیهوده به نظر نمیرسند.
از آنجا که من پِی بُرده اَم٬ خانمها طبعاً علاقه مند به مردانی هستند که دلشاد و دلگرم باشند. دلگرمی و دلخوشی مثل آهنربا خانمها را جذب میکند. آنچه که در جنگهای به ظاهر مذهبی که مردان غربی بر علیه مردان خاورمیانه راه میاَندازند مورد هدف است٬ در حقیقت٬ همین اَرکانِ آدمی است٬ نه دین و مذهب. وقتی جنگ سر زنان باشد٬ مردان غربی سعی میکنند شادی و نشاط را از مردان خاورمیانه بگیرند. با انجام این عمل٬ مردان غربی فکر میکنند میتوانند جذّابیت مردان خاورمیانه را پائین بیاورند که فقط خودشان بمانند که کمی جذّابیت دارند. با این کار٬ مردان غربی امیدوار هستند بتوانند خانمهای بیشتری را به بستر خود بکشند. اگر شما علاقهٔ بسیار زیادی به فعّالیتهای مذهبی داشته باشید٬ مردان غربی سعی میکنند جلوی فعّالیتهای مذهبی شما را بگیرند. این روالی است که در فعّالیتهای مردان غربی رایج است: پیدا کنند چه چیزی دل شما را شاد نگه میدارد٬ و سپس سعی کنند آن را از شما بگیرند. یک مرد مذهبی به عشق فعّالیتهای مذهبی از خواب بیدار میشود. اگر نتواند فعّالیتهای مذهبی خود را به انجام برساند٬ غمگین و دِلنِگران خواهد شد. این دقیقاً همان نتیجه ای است که مردان غربی به دنبالش هستند. آنان میخواهند که قوّت قلب را از شما بگیرند. در یک کلام٬ مردان غربی میخواهند مردان ایرانی و مردان دیگر کشورهای خاورمیانه دست به اعمالی بزنند که اصلاً علاقه ای به آنان ندارند. با این عمل٬ مردان غربی سعی دارند زندگی را به مردان خاورمیانه زهر کنند. اگر حالِ آدم از زندگی به هم بخورد و آدم مشغول فعّالیتهایی باشد که از انجام آنان متنفّر است٬ این حس به هزار شکل خود را نشان میدهد - در رفتار٬ در کردار٬ و حتّی در قیافه. این حس برای خانمها جذّاب نیست. و به همین دلیل است که مردان غربی مزاحم فعّالیتهایِ مذهبیِ مردان مذهبیِ خاورمیانه میشوند.
برای مثال٬ جهاد را در نظر بگیرید. مردی که جهاد میکند از جان خود گذشته است؛ هیچ تضمینی برای برگشت به خانه نیست. عمل جهاد به تنهایی سند بر عشق و علاقهٔ جهادگر به عمل جهاد است. به همین دلیل٬ مردان غربی مرتّباً مزاحم مردان جهادگر میشوند و سعی میکنند جهادگران را از مقصودشان منصرف سازند. البتّه که مردان غربی این مزاحمتها را به نام مبارزه با تروریست و حفظ امنیّت ملّی انجام میدهند. بهانهٔ مردان غربی این است که جهاد یک نوع فعّالیت تروریستی است و مردان جهاد کننده مردم بیگناه را بدون تبعیض میکشند؛ که تروریستها از خاورمیانه آمادهٔ حمله به کشورهای غربی هستند و اگر عوامل غربی دست به کار نشوند٬ خودشان آسیب خواهند دید. حقیقت این است که مردان غربی اطلاعات دقیقی دربارهٔ اصول جهاد و جهادکنندگان در دست دارند و از نیّت خیر آنان مطّلع هستند. با این وجود٬ مردان غربی با بی-رحمی مردان خاورمیانه را میکشند که به زنانِشان برسند. چندین مورد گذارش شده است که عوامل غربی در عراق پسر-بچّه های ۹ تا ۱۳ ساله را به به بهانهٔ اینکه ممکن است پس از بزرگ شدن به گروههای تروریستی بِپِیوَندند کشته بودند. این مردان غربی٬ با کشتار این پسر-بچّه ها٬ در واقع داشتند سرمایه گذاری برای آیندهٔ خود میکردند. این پسر بچّه ها از صفاتی برخوردار بودند که پس از به بلوغ رسیدن میتوانستند دلِ عدّه ای از دختران را ببرند. از ترس اینکه تعدادی از دختران مالِ مردان دیگری بشوند٬ مردان غربی این پسر بچّه ها را به قتل رساندند. به خاطر داشته باشید که همهٔ این جنایات به نام مبارزه با تروریست توجیف شدند.
نکتهٔ جالبی که اینجا قابل اشاره است حملات عوامل غربی به خانهٔ یک موسیقیدان عرب در یمن است. اطّلاعات به دست من رسیده است که عوامل غربی به خانهٔ یک موسیقیدان عرب در یمن حمله ور شدند و تمام وسایل و ابزار موسیقی او را توقیف کردند. نکتهٔ جالب این داستان این است که این موسیقیدان یک دی جِی بود که به سبک غربی کار میکرد. همهٔ مِلودیهای این دی جِی ملودیهای غربی بودند. با این حال٬ عوامل غربی ابزار موسیقی و همهٔ نُت های او را توقیف کردند. این واقعه ثابت میکند که دعوای غربیها سَرِ مسائل فرهنگی هم نیست. وگرنه که جلوی فعّالیتهای هنری یک موسیقیدانی که به سبک غربی آهنگ میساخت را نمیگرفتند. و این مورد٬ موردِ سوایی نیست؛ همه روزه٬ عوامل غربی سعی میکنند جلوی فعّالیتهای فرهنگی و هنری مردان خاورمیانه را به اتهّام همکاری با عوامل تروریستی بگیرند. بهانهٔ عوامل غربی این است که این هنرمندان از کاریزما٬ صدا٬ ابتکار٬ و محبوبیت خود سو‌ء اسفتاده میکنند که مردم را جذب گروههای تروریستی بکنند. حقیقت این است که آنچه که این هنرمندان جذب خود میکنند دختران جوان است. چه جور میشه دختر جَون رو جذب فعّالیتهای تروریستی کرد؟ یکی جواب این سؤال رو به من بده!
حالا برگردیم سَرِ قُوّتِ قلب و چگونه مردان غربی سعی میکنند دلخوشی و شادی را از مردان خاورمیانه بگیرند. برای خیلی از مردم مذهبی٬ فقط بازدید از امام زاده٬ مسجد٬ و دیگر مکانهای مذهبی کافی است که قوّت قلب پیدا کنند. بازدید از مکانهای مذهبی دل برخی از افراد را شاد میکند. اگر غصّه و یا ناراحتی داشته باشند٬ آنجا برطرف میشود. به همین دلایل٬ تخریب امام زاده ها٬ مساجد٬ و دیگر مکانهای مذهبی از اعمال معمول و رایج در جنگهای مذهبی است که غربیها بر علیهِ جوامع خاورمیانه راه میاَندازند. به علاوه٬ عدم وجود مکانهای مقدّس و مذهبی امکان دارد فعّالیتهای مذهبیِ خانمها را هم کاهش دهد. کاهش در رفت و آمد در مکانهای مذهبی و فعّالیتهای مذهبیِ مربوطه٬ در عوض٬ ممکن است اعتقادات مذهبی را هم ضعیف سازد. همانطور که اشاره کردم٬ اعتقادات مذهبی خانمها ممکن است مانع روابط جنسی آنان با مردان غربی شود. این یکی از مهمترین دلایلی است که مردان غربی سعی میکنند ایمان مردم خاورمیانه را نسبت به مذهب٬ رهبران مذهبی٬ و حتّی پیغمبران و امامان ضعیف سازند.
قابل توجّه است که مزاحمتها و فشارهای مذهبی اشاره شده در این مقاله محدود به جنگهای مذهبی که مردان غربی بر علیه جوامع خاورمیانه راه اندازی میکنند نیستند. مردان غربی چنین مزاحمتهایی را برای مردان جامعهٔ مذهبی خود هم به وجود میآورند. همانطور که قبلاً اشاره کردم٬ تمام اختلافات در جوامع غربی سَرِ زنان هستند. چندین مورد به من گزارش شده که یک فرد فوق العاده مذهبی از کلیسای خود طرد شده . این مردان, عاشق فعّالیتهای مذهبی خود بودند و فقط حاضر شدن در کلیسا به آنان قوّت قلب میداد. رهبرانِ کلیسا تحمّل دیدن دلگرمی این مردان - که نظرِ خانمهای جوان را جلب خود میکردند- را نداشتند. به دلیلِ رقابت جنسی و عشقی٬ رهبران کلیسا این مردان را از فعّالیتهای محبوبشان محروم میکردند که منبع دلگرمی را از آنان بگیرند. در برخی از موارد٬ ترد شدن فرد به طور کامل از جامعهٔ مذهبی گزارش شده است. در این صورت٬ آن فرد دیگر فرصت آشنایی با خانمهای جوان جامعه را نخواهد داشت. این نوع فساد در خیلی از جوامع مذهبی که از شرق منشأ گرفته اند و خود را به غرب رسانده اند هم شیوع پیدا کرده است.
قادر قوتی