وجه مشترکی بین اکثر برنامه های ماهواره که برایِ مخاطبینِ ایرانی پخش میشوند قابل مشاهده است. این وجه مشترک این است که برنامه های ماهواره سعی میکنند احساسِ کمبود در مردان ایجاد کنند. شبکه های خبری که به ظاهر قصد کمک به ملّت ایرانی را دارند و ایرانیان را از صنعت و تکنولوژیِ غربی مطّلع میسازند، در حقیقت برنامه های دیگری را پُشتِ پرده در سر دارند. این شبکه های ماهواره ای اصلاٌ قصد کمک کردن به مردم ایرانی را ندارند.
برایِ توضیح کامل، تبلیغ برای آیپَد (iPad) را در نظر بگیرید. چند سال پیش، پس از ورود آیپَد به بازارهای امریکا، در همان زمان که ایران در تحریم بود، تبلیغات بسیاری در شبکه های ماهواره ای برایِ آیپَد پخش میشد. این تبلیغات از منافع و کابریِ آسودهٔ این تکنولوژیِ جدید تعریف میکردند. تعریفات از آیپَد به حدّی بود که انگار اگر کسی این دستگاه را نداشت، چیزی را از دست داده بود؛ انگار اگر کسی آیپد نداشت، عقب اُفتاده بود. تبلیغاتِ آیپد وانمود میکردند که تمام کشورهای پیشرفته (علی الخصوص امریکا) استفاده از این دستگاه را همگانی کرده اند و، در نتیجه، هر شخصی که میخواهد متعلّق به مردم مُدِرن و پیشرفته باشد، باید صاحب این دستگاه هم باشد. به علاوه، تبلیغات برای آیپد طوری وانمود میکردند که اگر آیپد نباشد، همهٔ کارها لَنگ میماند. حقیقت این است که حتّی تا به امروز هم استفاده از آیپد محبوبیت چندانی در امریکا ندارد. تَبلِتهایِ اَندروید(Android) و ویندوز(Windows) از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. حتّی در آن زمان هم تَبلِتهایِ اَندروید کاربرهای بیشتری داشتند. پس چرا شبکه های ماهواره این قدر تبلیغ برای آیپد میکردند؟ هیچ برنامه نویسی نمیتواند برای آیپد برنامه بنویسد. فقط نرم افزارهایی که شرکت اَپِل (Apple) ساخته است قابل استفاده هستند. در عوض، هر برنامه نویسی میتواند برای ویندوز و اندروید برنامه بنوسید. به علاوه، نرم افزارهای اندروید و ویندوز قابل کُپی کردن میباشند. برنامه های ویندوز و اندروید را حتّی میشود به طور رایگان به دست آورد. ولی چنین کارهایی با نرم افزارهای آیپد امکان-پذیر نیستند. برنامه های آیپد قابل کپی کردن هم نیستند. تنها راه برای دریافت برنامه های آیپد خریداریِ نرم افزارها از وبسایت اَپِل است. این کار هم به قیمت گرانی تمام میشود که برای اکثر مردم مقیم امریکا هم صرف نمیکند.
پس چرا تبلیغ برای آیپد؟ به خاطر داشته باشید که ایران در آن زمان در تحریم بود. ورود آیپد به ایران بستگی به باز کردن یک نمایندگیِ شرکت اَپِل در ایران داشت. با وجود اختلافات سیاسی ایران و امریکا٬ در آن زمان٬ چنین کاری امکان-ناپذیر به نظر میرسید. تحقیقاتِ آن زمان ثابت کرده بود که آقای احمدی نژاد با شروط امریکا موافقت نخواهند کرد. در عوض، نمونه های اندروید - مثل گَلِکسیِ سامسونگ (Samsung Galaxy) وارد بازارهای ایران شده بودند. اگر این شبکه های ماهواره واقعاً قصد راهنمایی کردن مردم را داشتند، چرا در مورد مزایا و کاربریِ این تبلتها بحثی نمیکردند؟
حقیقت این است که شبکه های ماهواره قصد کمک کردن به مخاطبین ایرانی را ندارند. اکثر شبکه های ماهواره توسّط کلّه-گنده های غربی و عوامل جوامعِ مخفیِ غربی اِسپانسِر میشوند. این شبکه ها خرج دارند. خرج و مخارج در کشورهای غربی بالا است. تمام کارمندان این شبکات مقیم کشورهای غربی هستند و در مقابل کاری که انجام میدهند حقوق میخواهند. مخارج دستگاهها، کرایهٔ دفتر، قبض آب، تلفن، گاز، برق، و غیره را هم به اینها اضافه کنید.
این پول از کجا میآید؟ چرا این تشکیلات پول خود را خرج مردم ایرانی که دشمن رسمیِ خود میدانند میکنند؟
جوامع مخفیِ غربی این شبکه های ماهواره را به کار میگذارند که از طریق آنان بتوانند در ایران نفوذ کنند. نقش این شبکه ها در سیاست غربی 'آدم سازی' است. شبکه های ماهواره سعی میکنند افکار و احساسات مردم را به شکلی تغییر دهند که عوامل غربی هر چه که خواستند را بتوانند از ایرانیان بگیرند و هر کاری که خواستند را بتوانند با ایرانیان بکنند. در واقع، شبکه های ماهواره کارخانه-جاتِ آدم-سازی هستند.
حالا برگردیم سَرِ آیپد. چرا تبلیغ برایِ آیپد و نه برایِ اندروید؟ اصلاٌ، تبلیغ برای آیپد بیهوده به نظر میرسد. ولی از دید جوامع مخفیِ غربی این تبلیغات بیهوده نیست. این عوامل سعی دارند احساسِ کمبود در مردانِ ایرانی ایجاد کنند. هدف از این تبلیغات ایجاد حِسّی در مردان ایرانی است که چیزی را کم دارند. هدف از این تبلیغات ایجاد حِسّی در مردان ایرانی است که دارد اتّفاقاتی در دنیا میاُفتد که مردان ایرانی از آنان بی-خبر هستند. هدف از این تبلیغات ایجاد حِسّی در مردان ایرانی است که پیشرفتهایی در دنیا وجود دارند که مردان ایرانی با آنان در تماس نیستند. هدف از این تبلیغات ایجاد حِسّی در مردان ایرانی است که عقب اُفتاده اند. در شبکه های ماهواره٬ مرتّباٌ کاربردهایی از این شِگِرد مشاهده میشود. محصولات گران-قیمت برای مخاطبینی که تواناییِ تقبّل آنان را ندارند به نمایش گذاشته میشوند. طرّاحان این آگهیهای بازرگانی در اطّلاع هستند که افرادی که در آن روز و ساعت٬ آن برنامه های تلویزیونی را تماشا میکنند از طبقاتی تیستند که تواناییِ تقبّل چنین کالاهایی را داشته باشند. با این حال٬ آگهیهای چنین محصولات گران-قیمتی را برای چنین مخاطبینی پخش میکنند. در یک کلام، عوامل غربی قصد دارند این حس را در مردان ایرانی ایجاد کنند: 'ندار.'
و مردی که احساس نداری و کمبود کند، جذّابیتی برای خانمها ندارد. این یک واقعیت است. خانمها هیچ احساسی برای مردی که احساس کمبود کند پیدا نمیکنند. و این دقیقاٌ همان چیزی است که عوامل غربی میخواهند. عوامل غربی میخواهند که هیچ مرد ایرانی نتواند زنی را جذبِ خود کند. از این طریق٬ عوامل غربی سعی دارند حد اکثر خانمهایِ ممکن را برای خود نگه دارند. البتّه من مطّلع هستم که عوامل غربی هنوز نفوذ خاصّی در ایران ندارند. ولی این برنامه ها در جوامع ایرانیِ خارج از ایران پیاده شده اند. در ایران هم سرمایه گذاریِ بسیار زیادی از جانب عوامل غربی وجود دارد که دولت کنونیِ ایران را براندازند و ایجاد هرج و مرج بکنند. عوامل غربی بر این باور هستند که اگر پس از برانداختن دولت کنونی٬ به اندازهٔ کافی نفت از ایران استخراج شود و ایجاد فقر شود٬ خانمهای ایرانی مجبور میشوند برای سیر کردن شکم خود و بقا یافتن٬ از مردان غربی بچّه-دار شوند.
انگیزهٔ نهایی برای تمام فعّالیتهای به ظاهر سیاسی٬ مذهبی٬ و اقتصادی دسترسیِ مطلق و خصوصی به همهٔ خانمهای جوان و مناسب برای بارداری است. مردان غربی قصد دارند اولاد بسیار زیادی را از طریق خانمهای ایرانی از خود به جا بگذارند.
یک نکتهٔ دیگر را هم در نظر داشته باشید: از دید یک جانورشِناس٬ برای اینکه جفُت-گیری بین دو جانور صورت بگیرد٬ نر و مادّه هر دو به دنبال نصفهٔ گمگشته هستند. انسانها٬ مثل اکثر جانوران دیگر٬ به تنهایی نمیتوانند تولیدِ مثل کنند. در اینجا٬ برای تفکیک کردن انگیزهٔ مردان غربی٬ میخواهم ذهنیت و طرز فکر این مردان را برای شما روشن کنم. مردانی که قصد نفوذ در جوامع ایرانی را دارند از آدمهای تحصیل کرده هستند. در اینجا وقت کافی موجود نیست که درس زیست-شناسی به شما بدهم؛ ولی٬ در خلاصه٬ انسانها٬ برای تولید مثل٬ به جُفت نیاز دارند. این جفت باید حامل تکّه ای باشد که آن موجود ندارد. این عِلمِ جفت-گیری است. تمام برنامه های ماهواره٬ فیلمهای هالیوود٬ کتابهای سرگرمی٬ و خیلی از آثار ادبی٬ هنری٬ و حتّی علمی که از کشورهای غربی میآیند قصد ثابت کردن به خانمهای ایرانی را دارند که مردان غربی دارایِ آن تکّهٔ گمگشته هستند٬ نه مردان ایرانی. این برنامه ها٬ در واقع٬ احساس کمبود در زنان هم ایجاد میکنند. با ایجاد کردن احساس کمبود در زنانِ ایرانی٬ به زنان تلقین میکنند که آنچه که شما کم دارید تکنولوژیِ صنعتیِ غربی است - و این تکنولوژی را فقط آقایان غربی دارند٬ نه آقایان ایرانی. به زبانی دیگر: شما چیزی را کم دارید؛ آن چیز تکنولوژیِ صنعتیِ غربی است؛ مردان غربی دارای آن چیز هستند - پس با مردان غربی رابطه کنید. به خاطر داشته باشید که طبیعت انسانها٬ مثل همهٔ حیوانات دیگر٬ طوری به وجود آمده است که انسانها ناخودآگاه معیارهایی را برای پیدا کردن این جفت در مغز خود دارند. این معیارها - که نشان دهندهٔ مناسب بودن جنس مخالف برای جفت گیری هستند - مادرزادی هستند و نیازی به دست-کاریِ بشر ندارند. ولی عوامل غربی٬ برای مثبت ساختن نظر خانمهای ایرانی نسبت به خود٬ سعی دارند این معیارها را با تکنولوژیِ خود تغییر دهند. برای نمونه، عوامل غربی با استفاده از آخرین دست-آوردها از علوم روانشناسی و ارتباطات سعی میکنند زنان و دختران ایرانی را متقاعد کنند که هیچ چیزی به جزء پول و تکنولوژی صنعتی باعث خوشبختی آدمها نمیشود. این به این دلیل است که مردان غربی هیچ چیز به جزء پول و تکنولوژی صنعتی ندارند که در رقابت آنان را از مردان ایرانی جلو بیاندازد.
قادر قوتی
